|
|
r Sntu
|
|
|
|
|

Lfalj
ljinu
sem g skri
lfann
kom berlega ljs
a nafn itt smir sr vel
hjartalnunni
en betur fri samt v a a
fikrai sig eftir
rlagalnunni
Froskur
ungbinn himinn, sjrinn speglasalur og haust-
dagar nnd. morgun s g smgeran frosk vi
grnt vatn. Fegur hans snart mig. g brosi a
hugsuninni um a sj hann n. En, sem g geng
vatni, er mr skkt djp annars kvlds; vonbrigi
falla lithverfa froskinn minn ar sem hann skimar
eftir mr undir kalmna. |
|
|
|
|